മുറിവിനെപ്പറ്റിത്തന്നെ

മുറിവ് വിരലിനാണോ
അതോ മനസ്സിനാണോ..?
എവിടെയായാലും മുറിവുകള്‍
മുറിവുകള്‍ തന്നെ..
ഒന്നു മുറിഞ്ഞു..
മനസ്സിനു തന്നെയാണ്
മുറിവേറ്റത്..
ഇവിടെനിന്നും ഒളിച്ചോടിയാലോ
എന്നു തോന്നിപ്പോയി..
മുറിവല്ലേ, സെപ്റ്റിക് ആയാലോ..?
മനസ്സില്‍ വീണ ആ പോറല്‍
നീറി നീറി
മായാത്ത പാടുകള്‍ ഉണ്ടാക്കിയാലോ..?
ഇവിടെയിരിക്കുന്നത്
മുറിഞ്ഞതിനേക്കാളേറെ
നീറ്റല്‍ സഹിച്ചുകൊണ്ടാണ്..
ആരോടും ഒന്നും പറയാതെ..
ഇവിടെയിരിക്കുമ്പോള്‍ ഒരു പക്ഷെ
ആ മുറിവ് പെട്ടെന്നുണങ്ങിയാലോ..!
ഞാനെന്താ ഇങ്ങനെ..??
എപ്പോഴും ഒരു മറയുണ്ടായിരുന്നു
മനസ്സിനു ചുറ്റും..
ശക്തമായ, ആറ്ക്കും ഭേദിക്കാനാവാത്ത
ഒരു പടച്ചട്ടപോലെ..
അതുമുറിച്ചു അപ്പുറത്തേക്കു കടക്കാന്‍
ആരെയും അനുവദിച്ചിരുന്നില്ല..
നെഞ്ചില്‍ ഒരു പോറലേറ്റപ്പോഴാണ്
തിരിച്ചറിഞ്ഞത്,
ആരൊക്കെയോ ആ പുറന്തോടുഭേദിച്ച്
അകത്തു കടന്നിരിക്കുന്നു..
ഉള്ളില്‍ നേറ്ത്ത, തുടിക്കുന്ന ഒരു
ഹൃദയമുണ്ട്..
മൃദുലമായ സ്പറ്ശമേ പാടുള്ളൂ…
ഒരു കൊച്ചു പോറല്‍ പോലും
വല്ലാത്ത നീറ്റലായ് പടരും..
അമ്മ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്,
ചുവന്നുള്ളിയാണ് നല്ലത്,
കുറച്ചു നീറ്റല്‍ ഉണ്ടാകുമെങ്കിലും
മുറിവ് പെട്ടെന്നുണങ്ങുമത്രെ..!
എല്ലാത്തിനെയും
മനസ്സില്‍ നിന്നു
പുറത്തുകളയാന്‍ ശ്രമിച്ചു
മുന്‍പുണ്ടായതിനെക്കാളേറെ
നീറ്റല്‍ ഉണ്ടെങ്കിലും
മുറിവ് പെട്ടെന്നുണങ്ങുമല്ലോ..!

http://sileepkumar.blogspot.com/2007/11/blog-post_18.html#links